تسا ، ساکن بریتانیا ، در نگاه اول یک زن معمولی است. او مانند هر زنی آرزو دارد که تا آنجا که ممکن است جوان و جذاب بماند. اما او راهی خارق العاده برای این کار انتخاب کرد - او فقط لبخند نمی زند. درست است که داستان او "نه خندیدن" نه به خاطر زیبایی آغاز شده است.
روزگاری تسا در مدرسه ای کاتولیک درس می خواند ، جایی که از لذت بچه ها استقبال نمی شد. لبخندها و خنده ها مجازات می شوند. وقتی تسا مدرسه را به پایان رساند ، عادت نگه داشتن احساسات در او باقی ماند.
پس از آن ، او همچنین یک بت - مارلین دیتریش پیدا کرد ، و همچنین به خصوص دوست نداشت در عکسها لبخند بزند ، و یک تصویر سرد جدا را ترجیح می دهد.
وقتی تسا 30 ساله شد ، فهمید که هیچ چین و چروکی روی صورتش وجود ندارد - برخلاف همسالانش. بنابراین به تدریج عادت مدرسه کاتولیک به یک عادت جوان کننده تبدیل شد.
تسا حتی در هنگام اتفاقات شاد - پس از تولد دخترش ، در روز عروسی وی یا هنگام تماشای کمدی هایی که عاشق آن است - لبخند نمی کشد.
اما زن اطمینان می دهد که این بدان معنا نیست که در این لحظات او خوشحال نیست. به نظر او ، ارزش لبخند بیش از حد ارزش دارد. برای احساس شادی و انجام کارهای خوب لازم نیست لبخند بزنید.
اتفاقاً تسا به هیچ وجه از خندیدن پرهیز نمی کند. وقتی او واقعاً خنده دار است ، دهانش را باز می کند و اجازه می دهد "هو-هو-هو" طبیعی منفجر شود.
تسا با وجود ویژگی خاصی که دارد ، از کمبود توجه مرد یا مشکلات ارتباطی با دیگران رنج نمی برد. خیلی سریع مردم متوجه می شوند که او یک گفتگوی دلسوز ، جالب و آسان است - این جایگزین هزار لبخند می شود.
اما مهمترین چیز در این داستان البته این سوال است که آیا کمبود لبخند به جوانتر به نظر رسیدن تسا کمک می کند؟ تماشاگران تقسیم شدند. کسی می گوید او قطعاً بهتر به نظر می رسد. برعکس ، کسی معتقد است که ظاهر او برای یک زن مسن مناسب است. به یاد بیاورید که تسا 53 ساله است.
به نظر ما ، تسا عالی به نظر می رسد - او زنی آراسته ، زیبا و زیبا است. و در واقع هیچ چروکی در صورت او وجود ندارد. اما ما سن را به ظاهر نسبت نمی دهیم ، چه فایده ای دارد؟ سن فقط چین و چروک نیست. و سن به هیچ وجه با جذابیت مخالف نیست.
