دانشمندان دانشگاه تورنتو چاپگر سه بعدی قابل حمل پوستی را تولید کرده اند که می تواند به درمان زخم های عمیق کمک کند. این اولین دستگاهی است که می تواند ظرف دو دقیقه یا کمتر بافت ایجاد کند ، رسوب کرده و در جای خود قرار گیرد. این تحقیق به سرپرستی دانشجو نوید حکیمی به سرپرستی دانشیار اکسل گانتر ، در آزمایشگاه روی یک تراشه منتشر شد.
هنگامی که یک زخم عمیق در پوست ایجاد می شود ، هر سه لایه پوست - اپیدرم ، درم و هایپودرم - آسیب می بینند. روش درمانی در حال حاضر ترجیحاً برداشتن پیوند پوست اپیدرموپیلاری است ، جایی که بخشی از پوست دهنده سالم به اپیدرم سطحی و بخشی از درم زیرین پیوند می خورد.
پیوند پوست برای زخم های بزرگ به پوست کافی از یک اهدا کننده سالم نیاز دارد تا بتواند هر سه لایه را بپوشاند ، بنابراین انجام آن در محل به ندرت امکان پذیر است. بیشتر سطح زخم "بدون پوشش" باقی می ماند که منجر به نتایج ضعیف می شود.
اگرچه تعداد کمی جایگزین پوستی در دسترس است ، اما هنوز در محیط بالینی به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند.
از طریق GIPHY
گانتر توضیح می دهد: "بیشتر چاپگرهای زیستی مدرن 3D ، حجیم ، کند ، گران قیمت و سازگار با کاربردهای بالینی نیستند."
دانشمندان معتقدند چاپگر آنها بستری است که می تواند از این موانع عبور کرده و روند بهبود پوست را بهبود بخشد. چاپگر پوست جیبی مشابه توزیع كننده دستمال توالت است ، با این تفاوت كه به جای رول ، حاوی یك دستگاه خرد است كه ورقه هایی از دستمال را می سازد. نوارهای عمودی "جوهر زیستی" ، ساخته شده از مواد بیولوژیکی پروتئینی مانند کلاژن و فیبرین ، در مجموع هر یک از لایه های پوست را تشکیل می دهند. چاپگر فوق العاده قابل حمل است و نوید می دهد که می تواند با مشخصات و مشخصات زخم هر بیمار سازگار باشد.
وزن یک دستگاه کوچک به اندازه جعبه کفش کمتر از یک کیلوگرم است و به حداقل مهارت اپراتور نیاز دارد. دانشمندان امیدوارند که روزی بتوانند آزمایشات بالینی را بر روی انسان آغاز کرده و انقلابی در رویکرد سنتی برای درمان سوختگی ایجاد کنند.