شناخته شده است که آلمانی ها یکی از کم پیچیده ترین کشورها هستند. داستان های مربوط به سونا مشترک برای زنان و مردان ، سواحل برهنه و مهمانی های برهنه در آلمان مدتهاست که غافلگیرکننده است. اما چرا آلمانی های جدی و عاطفی به این راحتی برهنگی خود را می گیرند؟ روزنامه نگاران بی بی سی در مورد این روزنامه نگار آمریکایی کریستین آرنسون که مدتها در آلمان زندگی می کرد و این موضوع جالب را مطالعه کرد ، س askedال کردند. (احتیاط! برهنه).
بسیاری از آلمانی ها ، به ویژه کسانی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند ، طبیعت گرایی را دوست دارند و معتقدند که این امر به آنها کمک می کند تا به طبیعت نزدیکتر شوند. تقریباً در هر پارک آلمان ، ممکن است از دیدن افرادی که در برهنه آفتاب می گیرند یا حتی تنیس یا فوتبال بازی می کنند ، متعجب شوید.
کریستین چهار سال در برلین زندگی کرد و به گفته وی ، توانست رفتار آلمانی ها را نسبت به بدن برهنه تحریک کند و اشتیاق آنها به آرامش را در آنچه مادرش به دنیا آورد درک کند. برای آمریکا ، جایی که روزنامه نگار بیشتر عمر خود را در آنجا سپری کرده است ، برهنگی جنسی است. اما در آلمان همه چیز متفاوت است - در آنجا می توانید در یک وضعیت زندگی عادی لباس خود را برهنه کنید و هیچ کس آن را به عنوان یک عمل جنسی درک نمی کند.
در ابتدا ، آمریکایی از برخی لحظات مرتبط با برهنگی تعجب کرد ، اما پس از آن به تدریج به سونا عادت کرد ، جایی که معمولاً از لباس خارج می شود و استخرهای شنا ، جایی که همه به طور پیش فرض برهنه می پاشند. یک سال بعد ، آرنسون در مورد برهنگی بسیار راحت تر شد و حتی ماساژ دهنده را بدون کمترین تردیدی و بدون اینکه درنگ کند ، در لباسش جلوی او شگفت زده کرد. او به کریستین اعتراف کرد که تقریباً همیشه مجبور است آمریکایی ها را ترغیب کند تا برای جلسه ماساژ کاملاً از شر لباس خلاص شوند.
روزنامه نگار معتقد است که اینها همه چیزهای ساده ای است و "تعمید" واقعی را می توان لحظه ای دانست که شما برای اولین بار در معرض انبوه قرار گرفتن در یک مکان عمومی قرار دارید. برای کریستین آرنسون ، "لحظه غریزه" هنگام دویدن در پارک Hasenheide در منطقه Neukölln برلین اتفاق افتاد. در آنجا ، زن یک خوشه کامل از بدن برهنه را دید که در زیر آفتاب آرام تابستان بر روی چمن ها آفتاب می گرفتند.
بعداً ، دوستان آلمانی به کریستین گفتند که این در برلین کاملاً طبیعی است و این به هیچ وجه نشانه لذت طلبی آلمان نیست ، بلکه فقط جلوه ای از Freikörperkultur (FKK) است ، جنبشی آلمانی که می توان نام آن را به عنوان "فرهنگ برهنه" ترجمه کرد."
طرفداران این جنبش برهنگی را نوعی فلسفه می دانند. آنها معتقدند که طبیعت گرایی انسان را به اصل خود ، به طبیعت بازمی گرداند. FKK نه تنها برهنه شدن است ، بلکه پیروی از یک سبک زندگی سالم و ، آخرین ، نه مهمترین ، یک رژیم غذایی سالم و سالم است.
عجیب ترین چیز این است که FKK از GDR نشات گرفته است! بله ، این در جمهوری سوسیالیستی است که به نظر می رسد پدیده هایی مانند برهنگی و طبیعت گرایی اصلاً جایی ندارند. اما برای فهمیدن اینکه چگونه آلمان ها توسط حزب کمونیست خود اجازه لباس پوشیدن را داشتند ، باید در تاریخ موضوع غوطه ور شوید ، زیرا نگرش آلمان به برهنگی مدت ها قبل از شکل گیری حزب کمونیست جمهوری دموکراتیک ، یعنی در قرن نوزدهم ، شکل گرفت.
Arnd Bauerkemper ، دانشیار تاریخ مدرن در دانشگاه آزاد برلین ، می گوید:
"برهنگی در آلمان یک سنت طولانی دارد. در اواخر نوزدهم - اوایل قرن 20. فلسفه Lebensreform مد شد و باعث ایجاد جنبشی اجتماعی شد که بازگشت به طبیعت ، غذای طبیعی ، داروی جایگزین ، گیاهخواری ، غذای خام و رهایی جنسی را تقویت می کرد. برهنگی بخشی از این جنبش گسترده علیه جامعه صنعتی بود که در اواخر قرن نوزدهم ظهور کرد."
در آغاز قرن 20 ، سواحل FKK در سراسر آلمان شروع به ظهور كردند ، كه مورد تقاضا بود.اما هیجان واقعی پیرامون طبیعت گرایی در زمان وجود جمهوری ویمار (1918 1929) افزایش یافت. تعداد شهروندانی که می خواهند در محل تولد مادرشان آفتاب بگیرند چندین برابر شده و سواحل حتی در استان عمیق افتتاح می شوند.
باوركپمپر معتقد است كه محبوبیت طبیعت گرایی با احساس آزادی جدید همراه است. آلمانی ها پس از خروج از یک جامعه استبدادی و در نتیجه رد ارزش های محافظه کارانه خفقان آور آلمان سلطنتی ، که قرن ها ملت را خفه کرده بود ، آن را دریافت کردند. در سال 1926 ، آلفرد کوچ مدرسه برهنگی برلین را بنیان نهاد ، که اتحاد با طبیعت و سبک زندگی سالم را ترویج می کند.
نازی ها ، پس از به قدرت رسیدن ، بلافاصله جنبش FKK را ممنوع اعلام کردند و آن را غیراخلاقی اعلام کردند. اما در سال 1942 ، برهنگی با ملایمت تری آغاز شد و طرفداران طبیعت گرایی همچنان موفق به انجام برخی فعالیت ها شدند. پس از پایان جنگ جهانی دوم ، یک رنسانس واقعی برای جنبش طبیعت گرایان اتفاق افتاد و عجیب اینکه طبیعت گرایان در آلمان شرقی بسیار فعال تر بودند. برهنگی دیگر یک پدیده بورژوازی محسوب نمی شد و برای بسیاری به نوعی خروجی در زندگی تبدیل شد.
در GDR ، جایی که ساکنان تحت کنترل شدید سرویس های ویژه بودند ، فقط به مسافرت های خارجی محدود می شدند و دائماً کمبود اساسی ترین کالاهای مصرفی را تجربه می کردند ، جنبش FKK نفس تازه ای گرفت و مقامات این موضوع را درک کردند ، "دریچه اطمینان" برای رفع تنش در جامعه.
هانو هوموت ، مورخ مرکز مطالعات تاریخ معاصر پوتسدام ، در آلمان شرقی متولد و بزرگ شد. او به یاد می آورد که چگونه ، در دوران کودکی ، با پدر و مادرش به سواحل برهنگی رفت که در آن زمان نوعی فرار برای هر ساکن GDR بود. در ابتدا آنها با احتیاط لباس خود را از تن درآوردند ، اما بعد این امر به عادی تبدیل شد.
"آلمان شرقی همیشه مجبور بوده اند از خواسته های حزب کمونیست اطاعت کنند - به جلسات حزب بروند و در subbotnik ها به صورت رایگان کار کنند. و در ابتدا ، شورشیان مجبور شدند در چشم برهنه و برهنه آفتاب بگیرند - آیا گشت نزدیک می شود؟"
اما همه اینها با روی کار آمدن اریش هونکر در سال 1971 تغییر کرد. اگر قبل از آن آنها به راحتی چشم خود را بر روی برهنه گرایان می بستند و تمام اقدامات در رابطه با آنها با صلاحدید پلیس انجام می شد ، پس تحت دبیر كل جدید FKK به آنها اجازه داده می شد و طبیعت گرایان دیگر نمی توانستند به عنوان یك حكمین کوچک بازداشت شوند.
مقامات GDR که اجازه برهنه شدن داشتند مطمئن بودند که یک برگ برنده خوب در دستان خود هستند ، و خود را در برابر جامعه جهانی توانبخشی می کنند. به نظر می رسید که آنها می گفتند: "ببینید ، ما یک جامعه سوسیالیستی آزاد از افراد خوشبخت هستیم که اگر دوست داشته باشند می توانند برهنه شوند." سواحل جدیدی در این کشور آغاز به کار کردند که تقاضای آنها چشمگیر بود.
جالب است که جنبش FKK بلافاصله پس از فروپاشی دیوار برلین و اتحاد آلمان شرقی و غربی شروع به زوال کرد. سیستم توتالیتر سقوط کرد و اثبات چیزی به دنیا هیچ معنایی نداشت ، بنابراین حمایت از طبیعت گردان در سطح ایالت متوقف شد.
برای اطمینان از اینکه علاقه به طبیعت گرایی کاهش یافته است ، فقط باید به آمار خشک روی آورد. اگر در دهه های 70 و 80 صدها هزار نفر از مردم آلمان شرقی از سواحل و اردوگاه ها برای nudists استفاده می کردند ، در سال 2019 انجمن فرهنگ بدن رایگان بدن آلمان فقط 30 هزار شرکت کننده داشت که بیشتر آنها مدتهاست که از مرز 50 سال عبور کرده اند.
علیرغم این ، FKK به بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ آلمان تبدیل شده است و برای اینکه در پارک و آفتاب بپوشید دیگر نیازی به شناسایی خود با هر حرکتی نیست - این برای هر شهروند آزاده کشور کاملاً طبیعی است. کریستین آرنسون می گوید یافتن مناطق طبیعت گرایی در هر شهری در آلمان بسیار آسان است و معمولاً با ورزش و سلامتی ارتباط تفکیک ناپذیری دارند.
خوب ، برای کسانی که مطمئناً می خواهند در جنبش FKK شرکت کنند و با افراد همفکر ارتباط برقرار کنند ، کلوپ ها و کل سازمان ها در این کشور برای دوستداران وحدت با طبیعت وجود دارد.مشهورترین آن باشگاه ورزشی برلین FSV به نام آدولف كخ است كه یوگای برهنه ، والیبال برهنه ، بدمینتون و حتی تنیس روی میز را ارائه می دهد.
طبیعت گرایی با وجود سنت های دیرینه پوریت ، نه تنها در میان آلمانی ها ، بلکه در جامعه انگلیس نیز طرفداران خود را پیدا می کند.
همچنین نگاه کنید به - گهواره طبیعت گرایی اروپا
دوست داشت؟ آیا می خواهید از بروزرسانی ها مطلع شوید؟ در Twitter ، صفحه Facebook یا کانال تلگرام ما مشترک شوید.
