رژ لب توسط بسیاری استفاده می شود - و شاید ، بیشترین توجه را در مورد انتخاب لازم دارد: نکته اینجاست که نه تنها تفاوت سایه کمی می تواند چهره ای کاملاً متفاوت به چهره بدهد ، بلکه این است که ما به طور ناخواسته مقدار زیادی آی تی. بنابراین باید درباره آن بیشتر بدانید: از کجا آمده و روندها برای آن چگونه تغییر کرده است.
تاریخچه رژ لب
رژ لب یکی از محبوب ترین محصولات در بازار لوازم آرایشی است. این اولین بار در مصر باستان ظاهر شد و هدف آن محافظت از لب ها در برابر باد و آفتاب سوزان مصر بود. سپس او فقط مخلوطی از چربی حیوانات و رنگدانه قرمز (کارمین) بود. بعدا ، رژ لب در روم و یونان باستان ظاهر شد. افسوس ، او مخالفان زیادی داشت - این به این دلیل بود که آنها مانند رنگدانه ها از سینابار و سایر رنگهای هنری و فنی امروزی استفاده می کردند که هنگام بلعیدن خطرناک بودند ، که هنگام استفاده از رژ لب اجتناب ناپذیر بود.
بعداً ، در اروپا ، رژ لب ممنوع شد - کلیسا از همه چیز از غذا گرفته تا شکل ظاهری مردم حاکم بود ، و رژ لب با اختراع شیطان برابر شد و اعلام شد که هر زنی که لب های خود را رنگ می کند پیرو فرقه شیطان است.
برای اولین بار رژ لب به عنوان بخشی از زندگی روزمره در سال 1883 ظاهر شد ، زمانی که عطاری های فرانسوی فرمولی را ابداع کردند که اکنون رژ لب های ما تولید می شود و آنها را در نمایشگاهی در آمستردام ارائه دادند. پس از آن ، رژ لب در حال پخش شدن در سراسر جهان است. نویسندگی رژ لب در یک لوله در سال 1915 متعلق به قدیمی ترین خانه عطر فرانسوی Guerlain است. استفاده از رژ لب در لوله بسیار راحت بود - و سپس رونق رژ لب به وجود آمد. درست است ، فقط در میان طبقه بالای جمعیت است. این تا سال 1920 ادامه داشت ، زمانی که النا روبینشتاین Valaz Lip-Listre را آزاد کرد ، رژ لب در لوله ای که فقط چند دلار قیمت داشت.
در دهه 1990 میلادی ، نوع دیگری از رژ لب اختراع شد که اکنون وارد زندگی بسیاری از دختران و خانم ها شده است. رژ لب به اصطلاح مایع - که مانند براق کننده لب زده می شود ، دارای قوام بسیار مایع است ، اما مات یا نیمه خشک می شود مات ، و برای مدت زمان طولانی ادامه دارد …
رژ لب از چه چیزی ساخته شده است؟
در چند هزار سال گذشته ، تولید رژ لب بدون شک تغییر کرده است ، اما اصل اساسی را حفظ کرده است. این روزها تقریباً هر رژ لب حاوی مواد زیر است.
موم - به رژ لب اجازه می دهد تا به راحتی روی لب ها بمالد و بافتی آشنا به آن می بخشد. موارد اصلی استفاده از آن موم موم ، موم كادلیلا است كه از یك گیاه بوته ای به نام كاندلیلا استخراج می شود و موم كارناوبا كه از برگ درختان نخل برزیل استخراج می شود.
روغن ها - بیش از شصت درصد رژ لب انواع روغن ها است. بیشترین استفاده از روغن کرچک ، روغن جوجوبا ، روغن لانولین و کره کاکائو است. آنها به رژ لب کمک می کنند تا لب های شما خشک نشود ، بلکه آنها را مرطوب و تغذیه می کند.
رنگدانه - بدیهی است که عوامل رنگ دهنده به رژ لب اضافه می شوند. اینها می توانند رنگهایی با منشا طبیعی باشند ، مانند کارمین ، که از اشکالات کوچک استخراج می شود ، یا رنگهای مصنوعی ایجاد شده توسط شیمی دانان در آزمایشگاه.
الکل - به عنوان رقیق کننده موم و روغن استفاده می شود. اخیراً ، تولیدکنندگان در تلاشند تا از الکل استفاده نکنند ، بلکه جایگزین مناسب تری برای آن پیدا کنند.
رایحه ها - بسیاری از روغن ها مانند روغن آرگان بوی چندان مطبوعی ندارند ، بنابراین در این موارد تولید کنندگان کمی رایحه اضافه می کنند تا بوی رژلب برای کاربر خوشایند شود.
روندها: نحوه استفاده از رژ لب در طی 100 سال گذشته چگونه تغییر کرده است
در سال 1920 ، محبوب ترین سایه رژلب قرمز تیره بود. پرچمداران ، دختران جوان رهایی یافته دهه بیست ، او را نماد آنها می دانستند.آن را روی لبها می پوشیدند ، و به لب بالایی شکل یک کمان کلاسیک ، با دو منحنی و گوشه های بسیار نازک لب می داد. این تقلیدی از بازیگر کلارا بو بود. رژ لب تقریباً هرگز در هنگام شام استفاده نمی شد ، اما اغلب در طول روز و ناهار قابل مشاهده بود.
در دهه 1930 ، تعداد بیشتری رنگ رژ لب به قفسه ها برخورد کرد. این اتفاق به لطف الیزابت آردن رخ داده است. سپس رژ لب به عنوان نمادی از رابطه جنسی درک شد ، دختران جوان آن را نمادی از زنانگی ، زنان بالغ - عملی سرکشی می دانستند. طبق مطالعه ای که در سال 1937 انجام شد ، بیش از پنجاه درصد دختران با والدین خود جنگیدند تا آنها را به استفاده از رژ لب برسانند.
دهه 1940 برای صنعت زیبایی بد بود. از نظر افکار عمومی ، رژ لب ها لوازم آرایش برای زنان با فضیلت آسان بودند. بسیاری از دختران جوان به دلیل استفاده از آرایش های رنگ روشن توسط جامعه طرد شده اند.
در دهه پنجاه قرن بیستم ، لبهای تیره ، غنی و قرمز به لطف مرلین مونرو و الیزابت تیلور دوباره به روند بازگشتند. آنها همچنین فرمول رژ لب انقلابی را ابداع کردند که با بوسیدن لک نمی زد ، ابتدا توسط یک شرکت تأسیس شده توسط هزل بیشاپ تولید شد.
دهه شصت با محبوبیت رنگ صورتی روشن ، رژ لب هلو ، تقریباً سفید و پاستلی مشخص شد. این امر به دلیل محکومیت عمومی رژ لب قرمز و همچنین رواج رنگهای روشن توسط گروه های معروف راک بود. بسیاری از شرکت ها تولید رژ لب هایی با بافتی شفاف و با براق کننده ای کوچک را آغاز کردند. به نظر می رسید زنانی که از رژ لب استفاده نمی کنند مسئله اشتباهی است.
دهه های 1970 و 1980 رونقی در رنگ آمیزی رژ لب و همچنین جمع آوری رژ لب بود. رژلب هایی با رنگ بنفش ، آهک ، آبی و آبی در بازار ظاهر شدند. همچنین ، شرکت ها تولید رژ لب هایی را شروع کردند که به ترکیب اسید و باز پوست واکنش نشان داده و هنگام استفاده از آن تغییر رنگ می دهند.
در دهه 1990 رژ لب های نیمه مات بسیار محبوب شدند. آنها اغلب سایه های قهوه ای یا خاموش بودند که بسیار محبوب بودند. رژ لب های سیاه نیز به دلیل محبوبیت فرهنگ گوتی ، گاه گاهی ظاهر می شدند.
دهه 2000 به دلیل محبوبیت رژ لب های شفاف یا براق کننده های لب که میزان براق شدن زیادی در آنها وجود دارد ، مورد توجه قرار گرفت. به همین ترتیب ، فرهنگ ایمو emo همچنان از رژ لب های سیاه و صورتی روشن استفاده می کرد.
در سال 2015-2017 ، یعنی اکنون ، رژ لب های برهنه بسیار محبوب هستند ، که سفر خود را با شعار "کمتر بیشتر است" در ایالات متحده آغاز کردند. یک رونق واقعی در رژ لب های با ماندگاری طولانی ، همیشه با رنگ مات اتفاق افتاد. آناستازیا بورلی هیلز ، Lime Crime ، Huda Beauty و بسیاری از شرکت های دیگر پیشگامان این جنبش شده اند.
بازار فعلی محصولات زیبایی انواع بسیار متنوعی از رژ لب و محصولات لب را ارائه می دهد ، از مومیایی کردن گرفته تا رژ لب مات Retro مات همه در یک MAC ، که همه برای مصرف کننده ساخته شده است. هیچ کس شما را در انتخاب خود محدود نمی کند و گاهی اوقات استفاده از سایه غیرمعمول رژ لب مشکلی ندارد.
پست ضروریات رژ لب اولین بار در Smart پدیدار شد.
