اشراف کم رنگ و اضافه وزن یا مدل های پر از آب و تاب با یک پرس کشیده: مد برای رنگ پوست و همچنین اندام در بین زنان هرگز ثابت نبوده است. و امروزه هیچ نگرشی صریح نسبت به آفتاب سوختگی وجود ندارد: برخی آن را نشانه ای از سلامتی می دانند ، برخی دیگر خطر ملانوم (سرطان پوست) را در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب یادآوری می کنند. "Lenta.ru" فهمید که چگونه روند "پوست برنز خورشید" از دوران باستان به امروز تغییر کرده است.
جمله معروف "زیبایی به فداکاری نیاز دارد" فقط یک عبارت زیبا نیست. حقایق زیادی در تاریخ صنعت لوازم آرایشی و بهداشتی وجود دارد که این فرضیه را تأیید می کنند. یکی از آنها ارتباط مستقیم با سفیدی پوست دارد. برای اکثر مردم جهان ، هم از نظر ژنتیکی پوست سفید و هم پوست تیره ، سایه روشن صورت و دست ها برای قرن ها نشانه زیبایی ، شکوفایی ، سلامتی و حتی اشرافیت قلمداد می شد.
برای این دو توضیح وجود دارد: یکی کاملاً ساده و واضح ، دیگری تا حدودی پیچیده تر. اولین مورد مربوط به کار دستی زیر آفتاب است. نه زن دهقانی که تمام روز در زیر آفتاب سوزان تابستان در مزرعه کار می کند ، و نه چوپانی که از بهار تا پاییز گاو یا مرغ می چراند ، و نه یک گله دار گوزن شمالی ، که از باد سرد و همان خورشید پوست او "برنز" می شود. منعکس شده توسط پوشش سفید برف ، سفید بودن پوست را نشان می دهد.
آفتاب سوختگی در مورد آنها نشانه کار بدنی سخت و مداوم است. حتی اگر بدن با لباس ضخیم پوشانده شود ، دست ها ، پاها و صورت از آفتاب تیره و خشن می شوند. پوست در معرض چیزی است که متخصصان زیبایی امروزی آن را "عکسبرداری" و الاستوز می نامند (نقض صدا ، ضخیم شدن پوست ، چین و چروک های عمیق "خرد شده" و پاهای کلاغ دور چشم از روی عادت چسبیدن به نور خورشید)
تقریباً همه زنان دهقان آسیایی ، چه در دوران باستان و چه تا به امروز ، کلاه هایی با لبه های گسترده استفاده می کردند و می پوشند که هدف از آنها نه تنها محافظت از مالک در برابر آفتاب زدگی ، بلکه همچنین صورت وی از آفتاب سوختگی است. با این حال ، فرار کامل از خورشید غیرممکن است.
دلیل دیگر تیره شدن رنگ پوست نیز فیزیولوژیکی است اما ارتباط مستقیمی با آفتاب ندارد. نانسی اتکوف ، متخصص مغز و اعصاب دانشگاه هاروارد در کتاب معروف علمی خود Survival of the Prettiest یادآوری می کند که تیرگی پوست و مو اغلب شاخص بصری بلوغ و باروری زنان است.
تغییرات هورمونی که بدن زن در دوران بارداری متحمل می شود منجر به این واقعیت می شود که صورت وی برای همیشه طراوت و سفیدی دخترانه خود را از دست می دهد. افزایش میزان هموگلوبین در خون باعث شد که یک زن ، طبق گفته های قدیمی ها ، شبیه به یک مرد باشد (در مردان نژاد سفید ، پوست به همین دلیل تیره تر است). و در زمان های قدیم ، جوانی به عنوان پیش شرط زیبایی ، کالای اصلی بازار ازدواج بود. بنابراین ، از زمان های بسیار قدیم ، خانم های متاهل برای تقلید از رنگ روشن ، به ترفندهای مختلفی متوسل می شوند.
Whitewash یکی از اولین محصولات نیمه آرایشی است که در تاریخ صنعت زیبایی شناخته شده است. آنها قبلاً در مصر باستان ، در یونان باستان و روم باستان رایج بودند. باستان شناسانی که در مورد دفن دختران و زنان ثروتمند مطالعه کردند ، در این باره اطلاعات کسب کردند. آنها همچنین به یک نتیجه تکان دهنده رسیدند: مصریان باستان ، زنان یونانی و رومی اغلب به آرزوی جوان سازی ، به معنای واقعی کلمه خود را کشتند. برخی از ترکیباتی که برای سفیدکردن پوست خود استفاده می کردند و همچنین "داروهایی" که برای رسیدن به رنگ پریدگی داخلی استفاده می شد ، گاهی اوقات به سادگی سمی بودند.
سفیدترین محبوب در میان زنان یونان و روم باستان سفیدکاری بر اساس سنگ معدن سرب سفید (یا کربنات سرب) بود.طبیعت شناس و فیلسوف یونان باستان تئوفراستوس (قرن های IV-III قبل از میلاد) اولین کسی بود که در رساله خود درباره سنگ ها چنین کاربرد سنگ معدن را نوشت. در قرن نوزدهم ، ویلهلم فون هایدنگر ، معدن شناس اتریشی به این نژاد نام cerussite داد و کلمه یونان باستان κηρός ("موم") و cerussa لاتین ("سفیدپاشی") را به آن افزود.
لوازم آرایشی سروسیت در قرون وسطی نیز مورد استفاده قرار می گرفت ، زمانی که قرار بود سفیدی صورت یک دختر معصومیت و حتی زهد نماز را نشان دهد. سرب موجود در سفیدکاری مسیر زیبایی هایی را که از آنها به بهشت سو استفاده می کردند سرعت بخشید: ابتدا آنها دندان و موی خود را از دست دادند و سپس اغلب زندگی خود را از دست دادند.
اقدامات زنان شرقی تا حدودی خوش خیم تر بود. به عنوان مثال ، برای زنان ژاپنی ، سفیدی صورت استاندارد در نظر گرفته شد - حداقل در میان اشراف و طبقه گیشا. آنها نه تنها صورتهای خود را با سفیدکاری بر پایه آرد برنج مخلوط با گرد و غبار مروارید پوشاندند ، بلکه دندانهای خود را سیاه کردند تا پوست آنها در مقابل حتی سفیدتر به نظر برسد. پرتره هایی از زیبایی های صورت سفید ، به ویژه توسط حکاکی معروف دوران ادو کیتاگاوا اوتامارو ساخته شده است.
زندگینامه نویسان امپراتور چینی وو زتیان (قرن 7) ، تنها زنی در تاریخ چین که لقب سلطنت حاکم - "هوانگدی" را یدک می کشید ، خاطر نشان می کنند که او نه تنها از سفیدکاری با پودر مروارید استفاده می کرد ، بلکه آن را برای جوان سازی بدیهی است که این کمک کرد: شاهنشاه سلطنت را حفظ کرد و به مدت چهل سال به طور فعال درگیر امور دولتی بود.
"دستور پخت ملکه" توسط بسیاری از زنان شرقی از کسانی که توانایی تهیه آن را داشتند استفاده می شد. و نه تنها موارد شرقی: به عنوان مثال ، "ملکه باکره" انگلیسی ، الیزابت اول ، من دوست داشت صورت خود را سفید کند. سفیدپوش وارداتی چینی (که در روسیه بسیار گران بود) توسط شاهزاده خانم ها ، بویارها ، زالزالک ها و بازرگانان ثروتمند روسیه نیز استفاده می شد.
اما مد یک چهره ظریف و ظریف چینی در میان زنان مو نرم و بریتانیایی و فرانسوی و همچنین زنان مو ژاپنی و چینی بدون تغییر باقی ماند. به جای کربنات سرب ، از همان پودر برنج و سایر محصولات نسبتاً بی ضرر استفاده شد.
شخصیت های رمان های جین آستین و امیل زولا - زنان نجیب و بورژوای ثروتمند - دائما پوست خود را از زیر آفتاب زیر چترهای چتر آستین یا کلاه های لبه پهن پنهان می کنند. در پایان قرن نوزدهم ، بسیاری از کرم های "ثبت اختراع" برای سفید کردن پوست و خلاص شدن از شر کک و مک ظاهر شدند ، که همچنین نشانه تبار و فقر مشترک محسوب می شد.
با این حال ، مالش خطرناک ترین وسیله برای رسیدن به "رنگ پریدگی جالب" نبود. بنابراین ، در اواسط قرن نوزدهم ، زنان برای نوشیدن رنگ پریده ، ملایم و عاشقانه حتی به نوشیدن محلول آرسنیک (اصطلاحاً "محلول فاولر") پرداختند. طبق یک نسخه ، سو the استفاده از "راه حل فاولر" علت مرگ الیزابت سیدال ، هنرمند و شاعر ، موزه و همسر هنرمند دانته گابریل روستی بود. با این حال ، طبق منابع دیگر ، زیبایی مو قرمز به شدت بیمار بود و به طور تصادفی در آن زمان با اجازه کاملاً از بین رفت و اکنون داروهای آرامبخش را ممنوع کرده است.
پایان مد "رنگ پریدگی اشرافی" نه با کار ، بلکه با استراحت. در اواسط قرن نوزدهم ، در میان اروپاییان ممتاز ، ورزش و فعالیت های فضای باز مد شد: گردشگری ، از جمله پیاده روی ، قایق سواری و شنا. اگر در دهه 1870-1880 زنان هنوز مجبور به انجام همه این کارهای خوشایند "در مهمات کامل" بودند ، از جمله چندین لایه دامن ، کرست و جوراب ساق بلند (حتی شنا با لباس های معمولی پذیرفته شد) ، پس از آن XIX -XX قرن همه چیز شروع به تغییر کرد …
اول ، کت و شلوارهای زنانه مخصوص ورزش بسیار آزادتر از لباس های سنتی با کرست بود. سپس ، پس از جنگ جهانی اول ، با کمک طراحان مد مترقی ، زنان کاملاً از لباس های بلند غیر عملی و کلاه های لبه باز خلاص شدند.
پزشکان و دانشمندان قرن 19 و اوایل قرن 20 موفقیت واقعی در زمینه بهداشت ، بهداشت و فیزیوتراپی را به دست آوردند. این واقعیت که آب و هوای "حاصلخیز" سواحل مدیترانه برای بیماران مبتلا به مصرف (سل) مفید است ، پزشکان در آغاز قرن نوزدهم می دانستند.قطب Andrzej Snyadecki در سال 1822 ثابت کرد که عدم استحکام کافی (نور خورشید) می تواند منجر به ایجاد راشیتیسیم در کودکان شود. در سال 1919 ، کورت گولدچینسکی دریافت که تابش با لامپ جیوه ماوراio بنفش باعث بهبود وضعیت بیماران جوان مبتلا به این بیماری می شود.
بعداً مشخص شد که خنک کنندگی کافی باعث تولید ویتامین D. می شود ، البته نور طبیعی خورشید بسیار لذت بخش تر از لامپ های UF و روغن ماهی است که برای جلوگیری از راشیتیسیم به کودکان داده می شود. با برکت پزشکان ، کودکان و بزرگسالان از اقشار ثروتمند مردم بیشتر و بیشتر وقت خود را در آفتاب ، آفتاب گرفتن ، شنا و آفتاب گرفتن می گذرانند.
با این اوصاف می توان به اشتیاق وسواسی بیش از یک قرن زنان ثروتمند برای محافظت از خود در برابر آفتاب سوختگی به هر قیمت پایان داد. باز کردن چهره و بدن به خورشید: در ساحل ، زمین تنیس ، مسیر آلپ ، قایقرانی ، رانندگی با یک کانورتیبل و حتی در محل کار ، مد شد و بیش از هر چیز در محیط اشرافی و بزرگ بورژوایی ، در میان افراد بسیار ثروتمند. سکان هدایت یک جت خصوصی که در آن زمان کابین های باز بودند.
شناگران ، سوارکاران و تنیس بازان فعال ، برنزه و رشد یافته جسمی از کتابهای فیتزجرالد و همینگوی جایگزین قهرمانان آستین ، زولا و تولستوی شدند. زنان جوان ، که با کنوانسیونهای منسوخ شده خود را خجالت نمی کشیدند ، مانند پسران به نظر می رسیدند و رفتار می کردند ، لقب تومبوی را دریافت کردند.
طراح افسانه ای مد ، کوکو شانل ، سهم خود را در ترویج روشی جدید برای زندگی در استراحتگاه و به طور کلی ، ارزیابی مجدد ارزش های زیبایی شناختی ارائه داد. وی حتی معرفی رسمی رسم برنزه شدن را نیز به او نسبت داده اند ، اگرچه البته این افتخار متعلق به یک شخص حتی یک فرد بسیار با استعداد نبوده و نبوده است. عشق به خورشید ، هوا و آب ، تجمل چنین تعطیلاتی به پاسخی طبیعی برای ازدحام بیش از حد و آلودگی شهرهای بزرگ صنعتی تبدیل شده است.
با این حال ، شانل ، که دوست داشت در کنار دریا - و در بریتنی ، و در ساحل آزور و در جزیره ونیزی لیدو - استراحت کند ، شروع به تولید مجموعه هایی از لباس های ساحلی و کلاه های لاس دار ، شبیه کلاه های ملوان کرد ، که این کار را نمی کرد اصلا از آفتاب سوختگی صرفه جویی کنید. همانطور که در نظر گرفته شده است.
قرن بیستم نه تنها مد زنان بلکه لوازم آرایشی را نیز متحول کرد. از جمله در محصولات آرایشی ، که به شما کمک می کند تا برنزه شوید و یکنواخت شود (یا به طور کیفی از آن تقلید کنید) ، و برعکس ، پوست را از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراio بنفش محافظت کنید.
به گفته این متخصص ، متخصصان زیبایی بیش از 80 سال می دانند که برنزه شدن طبیعی می تواند به پوست آسیب برساند. با این حال ، مد یک مد است ، بنابراین آنها یاد گرفتند که از آن تقلید کنند. باید بگویم که این نیز یک ایده کاملاً جدید نیست. انواع مختلف کلاهبرداران و جاسوسان گذشته که می خواستند شکل ظاهری خود را تغییر دهند ، ابزارهای مختلفی برای تقلید از برنزه کردن ، مانند آب شاه بلوط ، در زرادخانه خود داشتند (این به طور مفصل در یک مجموعه داستان درباره شرلوک هلمز شرح داده شده است). با این حال ، واقعیت جدید نیاز به فرمول بندی های اثبات شده داشت.
در سال 1929 ، اولین روش تجربی ، در آن زمان برای تقلید از برنزه شدن ، اصطلاحاً "خود برنزه کردن" ظاهر شد. افتخار اختراع او نیز متعلق به مادمازل شانل است. در همان سال ، ووگ آمریکایی مقاله ای با عنوان ساختن تا قهوهای مایل به زرد (Making Up to Tan) را منتشر کرد ، جایی که هیئت تحریریه خوانندگان را متقاعد کرد که برنزه شدن در اوج محبوبیت است و توصیه می کند پودر متناسب با پوست برنزه انتخاب شود. اما Vogue روغن های خود برنزه شدن را بی مزه دانست ، فقط در یک کارناوال مناسب است. قبل از ورود این وجوه به تولید انبوه ، باید زمان می گذشت.
طبق معمول ، جنگ به مد کمک کرد. در طول جنگ جهانی دوم ، زنان فاقد بسیاری از کالاهای آشنا بودند. به طور خاص ، جوراب ساق بلند کاملاً کمبود داشت: هم از ابریشم طبیعی و هم از نایلون برای نیازهای ارتش استفاده می شد. و راه رفتن با "پاهای برهنه" ناشایست تلقی می شد. در تمام کشورهای متخاصم ، در فصل گرما ، زنان از جوراب ساق بلند با برگ چای ، آب شاه بلوط و داروهای خانگی مشابه تقلید می کردند.
تولیدکنندگان لوازم آرایشی نیز خود را بالا کشیده اند.در سال 1941 ، Revlon Leg Silk را که برای رنگ آمیزی پایین ران ، گوساله و پا استفاده می شد ، آزاد کرد. و زنان ثروتمندتر می توانند به متخصصان مراجعه کنند. لیزا الدریج ، آرایشگر مشهور در کتاب "رنگها" می گوید که در جنگ متخاصم لندن ، در منطقه کرویدون ، او در Bare Legs Beauty Bar کار می کرد ، جایی که استادان واقعی کار خود را برای زنان درست روی پاهایشان جوراب ساق بلند می کشیدند.
دستیابی به موفقیت در تولید محصولات برنزه کننده ، تولید ترکیب شیمیایی دی هیدروکسی استون (DHA) اندکی پس از جنگ بود که افتخار آن متعلق به دانشمند اوا ویتگنشتاین است که به آزمایش دارو مشغول بود. این ماده باعث لک شدن پوست شد ، اما پارچه را لکه دار نکرد. از آن زمان ، DHA به ستون فقرات همه خودبرچسب های مدرن تبدیل شده است.
عشق به دباغی در دهه های 1970 و 1990 شکوفا شد. دیدن این در فیلم های مد ، از باند گرفته تا مجموعه های تلویزیونی آمریکایی درباره زندگی زیبایی مانند نجاتگران مالیبو با پاملا اندرسون ، آسان است. زنان برای اولین بار درست پس از جنگ جهانی دوم بیکینی را امتحان کردند و انقلاب جنسی در اواخر دهه 1960 پوشیدن آنها را از "سیلی به صورت به ذائقه عمومی" تبدیل به یک عرف کرد. عکس های مدل هایی با لباس شنای میکرو در همه مجلات مد ظاهر می شوند. جنبش برهنگی ها یا به قول خودشان "طبیعت گراها" رواج یافت. مردم می خواستند بدون اینکه خجالت بکشند با لباس شنا ، و نه تنها در تابستان و تعطیلات ، بلکه در تمام طول سال آفتاب بگیرند.
مخصوصاً زنان فعال مد در تالارهای برنزه "بو داده" و به سایه ای ناخوشایند از قرمز که هیچ ارتباطی با زیبایی طبیعی ندارد ، پرداختند. بدنسازان همچنین برای برجسته کردن تعریف عضلات ، از برنزه شدن سو استفاده کردند.
با این حال ، در حال حاضر در دهه 2000 ، متخصصان زیبایی و آنکولوژی زنگ خطر را به صدا در آوردند. ارتباط مستقیمی بین بیماریهای انکولوژیک (به ویژه سرطان پوست و پستان) با قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماورا بنفش مشاهده شد. همچنین باعث عکسبرداری از پوست ، الاستوز و چین و چروک می شود. به عنوان یک گزینه جایگزین ، همان برنزه سازی و روش های مبتنی بر آن ارائه می شود. و برای محافظت در برابر آفتاب از کرم ، لوسیون ، اسپری و روغن با ضریب SPF استفاده می شود. مارک های لوکس همچنین دارای چنین سرمایه هایی هستند ، از جمله همان Chanel ، همچنین Clarins ، Lancome ، Estee Lauder و مارک های برتر و بازار انبوه (La Roche-Posay ، Darphin ، L'Oreal و دیگران).
رسانه ها و اینترنت به طور جدی بر ترجیحات مصرف کننده تأثیر می گذارند. "اطلاعات در مورد دو موضوع اصلی تأثیر زیادی دارد: انزوا (کدام اشعه ها مسئول چه چیزی هستند ، چگونه آنها تأثیر می گذارند ، وقتی آنها تأثیر می گذارند ، چه مواردی مسدود می شوند) و حفاظت نوری (فرصت ها ، خطرات ، آسیب ها). و البته ، اطلاعات در مورد رسانه ها مردم. بسیاری از مردم دریافتند که برنزه شدن تا سیاهی مملو از آنکولوژی است (زوج مشهور مشهور رایبین و سنچوکووا ، که با تشخیص خود مردم را متحیر می کردند). "می گوید سوتلانا کووالوا ، یک متخصص بین المللی از مارک Filorga.
کووالوا اشاره می کند که ضد آفتاب ها ، وارد شدن به آب ، می توانند به جانوران دریاها و اقیانوس ها آسیب برسانند ، بنابراین تعطیلات واقعاً مسئولیت پذیر به جای کرم های فاکتور SPF ، اکنون از چترهای ساحلی و تی شرت های مخصوص محافظت در برابر اشعه ماورا UV بنفش استفاده می کنند. کلاه هایی با لبه های گشاد ، مانند کلاه ای که سامانتا ، قهرمان جنسیت و شهر در بالکن خانه اش در حال استراحت است ، دوباره به مد بازگشته است. و به جای برنزه شدن طبیعی ، خود برنزه سازی دوباره به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار می گیرد. جنیفر لوپز به محبوبیت واقعی این وجوه تبدیل شده است. به طور فزاینده ای ، متخصصان خاطر نشان می کنند که دریافت ویتامین D با غذا یا مکمل های غذایی آسان تر از "سرخ شدن در آفتاب" است که خطر سلامتی را به خطر می اندازد.
فاطیما گوتنووا ، متخصص زیبایی در Encore Spa ، می گوید: "رنگ طلایی پوست بدن را لاغر و صورت را شاداب می کند." "گزینه های بیشتری برای آفتاب سوختگی مضر وجود دارد: وسیله ای که ملانین مانند ملانوئید تولید می کند." مارک های تخصصی محصولی را برای انواع پوست ارائه می دهند که به شما امکان کنترل غنای برنزه و مراقبت از صورت و بدن را می دهد. متخصصان توصیه می کنند زنان مراقب نیازهای بدن خود باشند.
همچنین می توانید با آرایش مناسب از برنزه شدن صورت خود تقلید کنید.ولادیمیر کالینچف ، هنرمند ملی آرایش برای Max Factor در روسیه ، اظهار داشت: "اثر پوست خشک شده به پوسته سرخ شده مدت هاست که از مد نمی افتد ، اما آفتاب به آرامی بوسیدن آن مناسب است." - برای جلوه ای برنزه ، رژگونه برنز و طلایی ، بژ شنی و هلو را انتخاب کنید. و از پایه و پایه با SPF استفاده کنید."
همه متخصصان یادآوری می کنند که خود برنزه شدن ، مانند هر ماده آرایشی تزئینی ، می تواند باعث عدم تحمل فردی شود. بنابراین ، قبل از استفاده از یک محصول جدید برای خود ، باید آن را در یک قسمت کوچک از پوست - به عنوان مثال ، در خم آرنج ، آزمایش کنید تا از واکنش آلرژیک جلوگیری کنید.
