فدور واسیلیویچ توكارف آن را برای مسابقات تپانچه ارتش جدید در سال 1929 توسعه داد. اتحاد جماهیر شوروی می خواست جایگزین هفت تیر ناگانت و سایر سلاح های متحرک و تپانچه ساخت خارجی شود که در خدمت ارتش سرخ بودند.
از بین نمونه های ارائه شده ، ما یک تپانچه از گروه Tokarev از دفتر طراحی کارخانه اسلحه سازی تولا انتخاب کردیم ، اگرچه با رزرو - برای از بین بردن برخی از کاستی ها: برای افزایش دقت در تیراندازی ، برای تسهیل نیروهای آزاد سازی و ایمنی در کار. در 23 دسامبر سال 1930 تصمیمی در مورد آزمایشات اضافی این سلاح گرفته شد.
در 12 فوریه سال 1931 ، شورای نظامی انقلابی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اولین گروه هزار تپانچه را برای آزمایشات نظامی جامع سفارش داد. این سلاح با نام "تپانچه 7.62 میلی متری توکارف ، مدل 1930" وارد ارتش سرخ شد. این نام رسمی است ، اما نام غیر رسمی بیشتر در پشت آن نهفته است - TT (تولا توکاروا).
در سال 1933 ، پس از عملیات نظامی ، TT تا حدی مدرن شد. و از آن لحظه به بعد ، اسلحه به طور رسمی "تپانچه 7.62 میلی متری مدل 1933" (TT-33) نامیده می شد.
تولید انبوه تپانچه از سال 1934 در کارخانه اسلحه سازی تولا آغاز شد. قبل از شروع جنگ ، بیش از 600 هزار قطعه تولید شده بود. و با شروع جنگ جهانی دوم و نزدیک شدن خط مقدم به تولا ، گیاه تخلیه شد و TT ها در کارخانه اسلحه ایژوسک تولید شدند.
در سال 1947 ، تپانچه توکارف دوباره مدرن شد - ظاهر نهایی شد ، شدت کار و هزینه های تولید کاهش یافت. این سلاح تا اواسط دهه 1960 در خدمت ارتش شوروی به عنوان سلاحی برای دفاع شخصی بود. در سال 1952 ، در ارتباط با استفاده از تپانچه ماکاروف ، تولید TT در اتحاد جماهیر شوروی متوقف شد. در این مدت ، حدود 1.8 میلیون تپانچه TT آزاد شد.
تپانچه TT از نظر طراحی ساده و نگهداری آن آسان است. این یک کارتریج قدرتمند داشت که نمونه ای از آن برای تپانچه ها نبود ، که قدرت نفوذ بالایی را فراهم می کرد. تپانچه در شلیک دقیق است. یک تیرانداز باتجربه می تواند به فاصله 50 متری هدف برخورد کند. TT مسطح و نسبتاً جمع و جوری است که برای حمل مخفی مناسب است. کارتریج 7.62x25 میلی متر است. ظرفیت مجله هشت دور است.
