محققان دانشگاه ویسکانسین در مدیسون یک پایگاه داده مفید برای یافتن ترکیب ژنتیکی جذابیت - مطالعه طولی ویسکانسین (WLS) دارند. این کار در سال 1957 آغاز شد و چندین هزار فارغ التحصیل دانشگاهی تبار اروپایی که نمونه DNA از آنها جمع آوری شد ، شرکت کردند.
60 سال بعد ، دانشمندان به داده های WLS بازگشتند تا تکنیک های جدیدی برای تعیین توالی ژنوم در آن اعمال کنند. محققان با افراد دارای همان سال تولد اعضای WLS مطابقت داشتند و از آنها خواستند که جذابیت بصری اعضای WLS را براساس عکس های موجود در آلبوم های مدرسه ارزیابی کنند. محققان براساس ارزیابی 12 نفر (6 مرد و 6 زن) شاخص جذابیت را محاسبه کردند. و سپس آنها به دنبال همبستگی بین میزان جذابیت (برای مردان ، زنان و همه با هم) و وجود هر چند مورفیسم تک نوکلئوتیدی (تفاوت "یک حرف") در ژنوم شرکت کنندگان بودند.
با نگاه به جلو ، خواهیم گفت که هیچ "ژن زیبایی" منحصر به فردی با جذابیت مرتبط پیدا نشده است. با این حال ، نویسندگان مطالعه انتظار این را نداشتند ، زیرا ظاهر یک ویژگی پلی ژنیک است که به بسیاری از عوامل محیطی نیز بستگی دارد. با این وجود ، ردیابی برخی از همبستگی ها امکان پذیر بود.
جذابیت هر فرد برای هر ارزیاب با سه بخش DNA غیر کد کننده ارتباط دارد. نزدیکترین ژنها به این ژنها ژنهایی هستند که با شاخص توده بدن ، دور مفصل ران و فرم صورت ارتباط دارند. علاوه بر این ، زنان افراد مبتلا به چند شکلی را ترجیح می دهند ، احتمالاً مربوط به رنگدانه سازی پوست است. و برای مردان ، هیچ ارتباط صریح و مبهمی بین ترجیح و چند ریختی قابل شناسایی نیست.
محققان سپس ارتباط چندشکلی های "جذاب" را با صفات پیچیده دیگر آزمایش کردند. معلوم شد که چندشکلی های "جذاب" برای مردان اغلب در ژنوم همزمان با سایر عوامل مرتبط با رنگدانه های پوست یافت می شود. در همان زمان ، زنانی که "دوست داشتند" به نوعی با دیگران ارتباط دارند که رنگ مو را تعیین می کند.
سرانجام ، نویسندگان این پروژه سعی کردند رابطه میان جذابیت و سایر پارامترهای فیزیولوژیکی را بدون واسطه ژن ها بیابند. در همان زمان ، جذابیت زنان برای مردان با شاخص توده بدنی رابطه منفی داشت و جذابیت مردان برای زنان همراه با میزان کلسترول در خون رشد می کرد. این ممکن است به دلیل تولید هورمون های جنسی مردانه باشد ، که کلسترول پیش ماده آن است.
بنابراین ، محققان ویسکانسین گام کوچکی دیگر به جلو در جهت رمزگشایی مفهوم انسانی از زیبایی برداشتند. حتی اگر اکنون این "حروف" جداگانه در ژنوم هستند ، فقط از راه دور با پارامترهای خاص ارتباط دارند ، اما حتی بر اساس آنها ، می توان نتیجه گیری خاصی کرد. به عنوان مثال ، بیشتر اتصالات شناسایی شده نشان دهنده میزان چربی در بدن یا رنگ بافتهای اساسی است ، اما عملا هیچ ارتباطی با شکل قسمتهای جداگانه صورت یا رنگ چشم وجود ندارد. علاوه بر این ، نویسندگان این پروژه خاطر نشان می کنند که تقریباً در تمام تجزیه و تحلیل هایی که انجام دادند ، نتایج به طور قابل توجهی به جنسیت (هر دو فرد ارزیابی کننده و فرد ارزیابی شده) بستگی داشت. این ممکن است نشان دهد که معیارهای جذابیت زن و مرد متفاوت است.
با این حال ، در پایان مقاله ، نویسندگان توجه زیادی به محدودیت های مطالعه خود دارند: آنها نمونه خود را نسبتاً متوسط می دانند و پیشنهاد می کنند نتایج خود را روی تعداد بیشتری از شرکت کنندگان آزمایش کنند. علاوه بر این ، تمام افراد WLS ظاهری قفقازی داشتند و این احتمال وجود دارد که دانشمندان با قومیت متفاوت بتوانند نتایج متفاوتی بگیرند.سرانجام ، عکس های اعضا بیش از 60 سال پیش گرفته شده است و از آن زمان ، ممکن است معیارهای زیبایی تغییر کرده باشد.
