اگرچه خانمهایی که در مدار هستند میهمان زیاد مکرری نیستند ، اما هر پرواز توسط زمینیان با سوابق جدید به یاد می آید. اولین بار در مدار ، اولین بار در فضای باز ، اولین بار در یک سفر طولانی به ایستگاه میر. AnySports تصمیم گرفت تا دریابد که چه چیزهایی به این زنان شجاع کمک کرده است تا به موفقیت فضایی دست یابند و آیا برنامه های تمرینی آنها برای دختران معمولی مفید است.
زیبا و قوی - اولین زن فضانورد
برای اولین بار ، یک صدای زن از مدار زمین در سال 1963 به صدا درآمد. بافنده شوروی والنتینا ترشکووا گزارش داد که همه چیز با او خوب است. اما برای صرف سه روز در فضا ، او بیش از یک سال آماده شده بود! او را در محفظه حرارتی با دمای بالاتر از 70 درجه و رطوبت 30٪ نگهداری کردند ، از او خواستند تمرینات را در جاذبه صفر انجام دهد و به او آموزش داده شود تا با چتر به درون آب بکشد. والنتینا را نیز 10 روز در انزوا نگه داشتند تا او به تنها ماندن در پرواز عادت کند.
هیچ لباس فضایی زنانه ای در طبیعت وجود ندارد و در مدار که جنس ضعیف تری دارند ، آنها در مرکز آموزش Cosmonaut شوخی می کنند. برای دختران در شهر ستاره ، هیچ امتیازی داده نمی شود.
دویدن ، پریدن ، شنا ، دستگاه ژیمناستیک ، والیبال ، بسکتبال - در هر آب و هوایی ، کلاس های والنتینا در فضای باز آغاز می شود ، و سپس در داخل خانه ادامه می یابد. قرار بود همه اینها Tereshkova را برای اقدامات مستقل و مطمئن در موارد ناشناخته آماده کند.
آموزش زمین
یک نامزد فضانورد ، از جمله یک زن ، باید در یک کیلومتر دویدن نتیجه حداقل 3.5 دقیقه را نشان دهد ، در یک خزیدن 800 متر را در 19 دقیقه طی کند و در 21 دقیقه پنج کیلومتر را با اسکی بدود. همچنین ، هنجار برای یک فضانورد آینده باید 14 کشش و 20 فشار در میله های ناهموار در هر روش باشد ، و "گوشه" باید به مدت 15 ثانیه نگه داشته شود.
آنا کیکینا تنها زنی است که در حال حاضر در تیم فضانورد روسیه قرار دارد. او هفته ای سه تا پنج بار به مدت دو ساعت و نیم تمرین می کند. تمام تمرینات باید بدن او را برای کار در جاذبه صفر آماده کند. به ویژه ، او باید به راحتی اضافه بار و گمراهی را تحمل کند.
کارشناسی ارشد ورزش در چند وجهی (ورزش های همه جانبه) ، آنا در دو و میدانی تمرکز دارد: دویدن شاتل ، شتاب ، مسافت های ماراتن. همه اینها سیستم قلبی عروقی را تقویت می کند. همچنین ، فضانورد با کمک یک تخته ، پیچ خوردن ، بالا آمدن پا در آویز ، هسته خود را تقویت می کند و حداقل 20 تکرار در هر روش انجام می دهد. در جاذبه صفر ، این عضلات هستند که از خم شدن آن به نصف جلوگیری می کنند.
برنامه های آموزش فضانورد تقریباً یکسان هستند ، اما هر یک از آنها دارای ویژگی های فردی هستند. بنابراین سامانتا کریستوفورتی ایتالیایی ده ها ساعت قبل از اولین پرواز طناب پرید. سونیتا ویلیامز آمریکایی سخت روی هماهنگی خود کار کرد. تمرین مورد علاقه کاپیتان زن ISS پرتاب توپ به دیوار در حالی که روی یک پا ایستاده اید. ضمناً ، تحمل بیش از سی ثانیه در طول چنین آموزشی آسان نیست! و حتی سخت تر سیب زمینی گرم فضا است. این یک تمرین گروهی است که در آن هنگام که روی یک پا ایستاده اید باید یک توپ توپ را به سمت یکدیگر پرتاب کنید.
در فضا ، سونیتا موفق شد ماراتن بوستون را اجرا کند! او چهار ساعت و نیم از تردمیل پیاده نشد.
زندگی روزمره دختران در مدار
در گرانش صفر می توان هر وزنی را روی شانه های شکننده زن انداخت - نبود جاذبه قدرت فوق العاده ای را به همه می بخشد. اما پس از بازگشت به زمین ، حتی پس از یک پرواز کوتاه ، فضانوردان ضعیف می شوند - آنها پنج تا هفت کیلوگرم وزن کم می کنند ، استخوان های آنها لاغر می شود. بنابراین ، آنها بر روی زمین ، در حال آماده شدن برای عمل در گرانش صفر و پرواز هستند - برای آنچه پس از بازگشت از مدار اتفاق خواهد افتاد.
النا کونداکوا در این پرواز یک سالن ورزشی قابل حمل واقعی را تجربه کرد. مربی پیچیده امکان انجام ددلیفت و ددلیفت رومانیایی ، اسکات جلو و کلاسیک ، پرس نیمکت و ایستاده ، بالابر دو سر را فراهم کرده است.چنین برنامه تمرینی مورد حسادت هر بدنساز خواهد بود!
فضانورد آمریکایی سالی راید عضوی از تیم ملی تنیس روی زمین بود ، اما فکر نمی کرد به معنای واقعی کلمه در مدار عرق کند. او هر روز دو ساعت و نیم را با دوچرخه ثابت ، تردمیل و تمرینات قدرتی نیز می گذراند. او اذعان می کند که او حتی روی زمین به این شکل عالی نبوده است!
مدت هاست دانشمندان دریافته اند که اقامت طولانی در فضا تأثیرات مفیدی در ظاهر فرد دارد. فضانوردانی که بیش از شش ماه در مدار می گذرانند ، چندین سال جوانتر می شوند. اما متأسفانه ، پس از بازگشت به زمین ، این اثر از بین می رود. اما ژیمناستیک فضایی برای بهبود سلامت قطعاً مفید است!
