مفهوم چاقوی دستی لیزر با تیغه "منحنی" ارائه شده است

2024 نویسنده: | . آخرین اصلاح شده: 2024-01-10 03:13

در حال حاضر ، فقط پوست سر لیزر با تیغه استوانه ای وجود دارد که همیشه راحت نیست - با این حال ، دانشمندان راهی برای خروج از این وضعیت پیدا کرده اند. جراحی لیزر لیزری ابزاری جراحی است که با استفاده از آن انرژی بی لیزر بافت های بیولوژیکی بریده یا برداشته می شود تابش - تشعشع. پرتو به شدت دما را در یک منطقه محدود از بافت افزایش می دهد - می تواند به 400 درجه سانتیگراد برسد. در این دما ، ناحیه تحت تابش فوراً می سوزد. در این حالت ، لیزر بلافاصله رگهای خونی کوچک را در امتداد لبه های برش "مهر و موم" می کند. چاقوی جراحی لیزر برشهای بسیار نازکی ایجاد می کند ، خونریزی را کاهش می دهد و تابش آن کاملاً عقیم است. "چاقوی جراحی معمولی دارای انواع تیغه متناسب با کاربردهای خاص است. اسكالپل های لیزری از چنین تنوعی برخوردار نیستند ، دقیق تر ، تا زمانی كه فقط یك نوع محلی سازی اشعه وجود داشته باشد - متقارن محور. بنابراین ، ما یک روش ساده برای ایجاد منحنی شکل نوک با استفاده از یک "قلاب" فوتونیک ارائه داده ایم - این یک نوع جدید از پرتو نور خود شتاب دهنده منحنی است که از نظر شکل شبیه قلاب است. ایگور مینین ، مدیر پروژه و یکی از نویسندگان مقاله ، استاد گروه مهندسی الکترونیک TPU ، گفت: ما قبلاً از نظر تئوریك وجود چنین "قلاب" را پیش بینی و تأیید كردیم. این مفهوم و منطق آن در مجله Biophotonics منتشر شده است. عنصر ضروری چاقوی لیزر یک راهنمای نور برای انتقال انرژی لیزر است. در انتهای آن ، یک پرتوی لیزر متمرکز به طول چندین طول موج تشکیل می شود. با کمک آن ، جراح دستکاری های لازم را انجام می دهد. فیبر ماده استاندارد فیبر است. "برای خم شدن پرتوی لیزر ، ما یکی از ساده ترین راه حل های ممکن را پیشنهاد داده ایم: قرار دادن ماسک دامنه یا فاز در انتهای فیبر. این صفحه نازکی است که از فلز یا مواد دی الکتریک مانند شیشه ساخته شده است. ماسک جریان انرژی درون الیاف را توزیع مجدد می کند و یک منطقه خمیده از محل تابش را در انتهای فیبر ، یعنی یک "قلاب" فوتونیکی تشکیل می دهد. شبیه سازی ها نشان داده است که چنین تیغه ای منحنی تا 3 میلی متر طول دارد ، ضخامت آن حدود 500 میکرون است (برای مقایسه ، 100 میکرون ضخامت موی انسان است) در طول موج 1550 نانومتر. یعنی یک عنصر کوچک اضافه می کنیم ، بدون اینکه در طراحی کلی دستگاه و اصل کارکرد آن تأثیر بگذارد و فقط در ناحیه انتهای فیبر (در قسمت انتهایی) تغییراتی ایجاد می کنیم. شکل و ضخامت تیغه در حال تغییر است: تقریباً دو برابر نازک تر از نسخه متقارن محور است »، توضیح می دهد Igor Minin. در مقاله منتشر شده ، محققان مبانی نظری برای این مفهوم ارائه دادند و اکنون آنها برای تأیید آزمایشی آن آماده می شوند. آزمایشات در دانشگاه ملی یانگ مینگ (تایوان) انجام می شود. مطالب ارائه شده توسط سرویس مطبوعاتی دانشگاه پلی تکنیک تومسک